Diagnozowanie gruczolaków nadnerczy obejmuje połączenie badań obrazowych, ocen hormonalnych, a czasami biopsji. Zrozumienie procesu diagnostycznego jest niezbędne do dokładnej identyfikacji i leczenia tych nowotworów.
Ocena wstępna
Historia medyczna i badanie fizykalne
Historia: Gromadzony jest szczegółowy wywiad medyczny w celu oceny objawów, czynników ryzyka i wszelkich wcześniejszych schorzeń.
Badanie fizykalne: Przeprowadza się dokładne badanie fizykalne w celu wykrycia oznak nadprodukcji hormonów, takich jak wysokie ciśnienie krwi, otyłość lub nieprawidłowy wzrost włosów.
Badania obrazowe
Badania obrazowe mają kluczowe znaczenie w uwidocznieniu gruczolaków nadnerczy i odróżnieniu ich od innych guzów nadnerczy.
Tomografia komputerowa (CT) Skanowanie
Omówienie: Tomografia komputerowa zapewnia szczegółowe obrazy nadnerczy i umożliwia identyfikację gruczolaków na podstawie ich rozmiaru, kształtu i gęstości.
Procedura: Pacjent leży na stole wsuwanym do tomografu komputerowego. W celu zwiększenia przejrzystości obrazu można zastosować barwnik kontrastowy.
Rezonans magnetyczny (MRI)
Omówienie: W badaniu MRI wykorzystuje się pola magnetyczne i fale radiowe do uzyskania szczegółowych obrazów nadnerczy.
Procedura: Pacjent leży wewnątrz aparatu MRI, który wykonuje zdjęcia pod różnymi kątami. Można zastosować barwnik kontrastowy.
Ultradźwięk
Omówienie: Ultradźwięki wykorzystują fale dźwiękowe do tworzenia obrazów nadnerczy.
Procedura: Na skórę umieszcza się przetwornik, a do generowania obrazów wykorzystuje się fale dźwiękowe. Ultradźwięki są mniej powszechne w obrazowaniu nadnerczy, ale można je zastosować w określonych przypadkach.
Omówienie: Skany PET mogą pomóc w odróżnieniu łagodnych gruczolaków od nowotworów złośliwych poprzez pomiar aktywności metabolicznej.
Procedura: Wstrzykuje się niewielką ilość radioaktywnej glukozy, a skaner wykrywa obszary o wysokiej aktywności metabolicznej.
Testy hormonalne
Badania hormonalne są niezbędne do ustalenia, czy gruczolak nadnerczy jest funkcjonalny i wytwarza nadmiar hormonów.
Testy kortyzolu
24-godzinny test na obecność kortyzolu w moczu: Mierzy poziom kortyzolu w moczu w ciągu 24 godzin w celu zidentyfikowania zespołu Cushinga.
Test supresji deksametazonu: ocenia reakcję poziomu kortyzolu na deksametazon, syntetyczny steryd. Nieprawidłowe wyniki wskazują na nadprodukcję kortyzolu.
Testy aldosteronowe
Stężenie aldosteronu w osoczu (PAC): Mierzy poziom aldosteronu we krwi.
Aktywność reniny w osoczu (PRA): Mierzy poziom reniny w celu oceny stosunku reniny do aldosteronu, co pomaga zdiagnozować pierwotny aldosteronizm (zespół Conna).
Test infuzji soli fizjologicznej: Ocenia poziom aldosteronu po infuzji soli fizjologicznej w celu potwierdzenia rozpoznania pierwotnego aldosteronizmu.
Testy na androgeny i estrogeny
Poziom androgenów: Badania krwi mierzą poziom androgenów, takich jak testosteron.
Poziom estrogenów: Badania krwi mierzą poziom estrogenów w celu wykrycia nadmiernej produkcji.
Biopsja
Biopsja jest rzadko konieczna do rozpoznania gruczolaka nadnerczy, ale można ją wykonać, jeśli podejrzewa się nowotwór złośliwy.
Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa (FNA).
Procedura: Do nadnercza wprowadza się cienką igłę w celu pobrania próbki tkanki.
Analiza: Próbka tkanki jest badana pod mikroskopem w celu identyfikacji komórek nowotworowych.
Diagnostyka różnicowa
Istotne jest różnicowanie gruczolaków nadnerczy od innych guzów nadnerczy, takich jak guzy chromochłonne, raki nadnerczy i nowotwory przerzutowe.
Guzy chromochłonne
Objawy: Wysokie ciśnienie krwi, kołatanie serca, pocenie się i bóle głowy.
Badania: Badania krwi i moczu na katecholaminy i metanefryny, specyficzne hormony wytwarzane przez guzy chromochłonne.
Raki nadnerczy
Objawy: Podobne do gruczolaków czynnościowych, ale cięższe i szybko postępujące.
Badania: Kompleksowe badania obrazowe, badania hormonalne i biopsja w celu potwierdzenia złośliwości.
Guzy przerzutowe
Objawy: Zmienne w zależności od pierwotnego umiejscowienia nowotworu.
Badania: Badania obrazowe i biopsja w celu identyfikacji pierwotnego źródła przerzutów.
Diagnozowanie gruczolaków nadnerczy wymaga połączenia badań obrazowych, ocen hormonalnych, a czasami biopsji. Dokładna diagnoza ma kluczowe znaczenie dla ustalenia odpowiedniego planu leczenia i postępowania. Zrozumienie procesu diagnostycznego pomaga pacjentom i pracownikom służby zdrowia podejmować świadome decyzje dotyczące opieki.