Een bijnieradenoom staat ook bekend als een goedaardige tumor die zich vormt in de buitenste laag van de bijnier, die is gevonden aan de bovenkant van elk van de knoppen van het lichaam. Er zijn twee soorten bijnieradenoom Eén soort die hormonen produceert en een die dat niet doet. Een bijnieradenoom die geen hormonen produceert zogenaamde "niet-functioneren ', maar een" werkende "bijnieradenoom buitensporige hoeveelheden steroïden die kan leiden tot ernstige medische gevolgen veroorzaken.
Vaak zal deze voorwaarde alleen gedetecteerd bij toeval, wanneer de patiënt wordt gescand voor een ander doel. Voor voorbeelden, patiënten die een abdominale CT- of MRI-scan van de aanwezigheid van andere aandoening te detecteren, zoals kanker, kan een knobbeltje gedetecteerd op de bijnier. Studies hebben aangetoond dat tot 11% van de patiënten die dit type CT scan zal een abdnormal bijnier lump gedetecteerd zijn echter tot 80% van die zal niet functioneren, of benigne worden.
Op dit moment is de oorzaak van bijnier adenomen onbekend. Er wordt gespeculeerd dat ze kunnen optreden als gevolg van bepaalde genmutaties maar dit is nog onzeker. Er zijn ook enkele medische aandoeningen waarvan bekend is geassocieerd te worden met bijnier adenomen, met inbegrip van Carney complex, Beckwith-Wiedemann syndroom en meerdere endocriene neoplasie het type I. Het is ook bekend dat degenen die ouder zijn dan 60 hebben meer kans op een bijnier adenoom te ontwikkelen en tot 6% van alle mensen van deze leeftijd lijdt aan de aandoening.
Terwijl een functionerende adenoom overmatige steroïde hormonen produceren de meeste patiënten inderdaad blijk weinig symptomen, indien aanwezig. Bij patiënten die een adenoom is waarbij zeer hoge niveaus van dit hormoon ontwikkeld, zullen er een aantal ernstige symptomen weergegeven. Teveel cortisol kan leiden tot de ontwikkeling van Cushing's syndroom, terwijl te grote hoeveelheden aldosteron is een oorzaak van Conn syndroom. Een andere mogelijke symptoom is overmatige groei en acne haren, die kunnen worden veroorzaakt door een te hoge niveaus van het mannelijke geslachtshormoon testosteron. In enkele zeer zeldzame gevallen kan de patiënt pijn in de rug of flanken te ervaren zoals bloeden optreedt in de adenoom.
Zodra een patiënt is gediagnosticeerd met een bijnier massa, de eerste stap is in het algemeen een verwijzing naar een endocrinoloog die kunnen Testen op bepaalde verwante aandoeningen zoals het syndroom van Cushing en Conn syndroom is. Zij zullen ook de patiënt voor het bewijs van de haargroei, acne en verhoogde bloeddruk. De patiënt zal gewoonlijk ondergaan andere scans, onderzoeken en algemene onderzoeken om te bepalen of andere kankergezwellen in het lichaam aanwezig zijn. Er zijn ook een aantal specifieke tests die worden uitgevoerd om hormoonspiegels te controleren door de endocrinoloog. Deze zullen onder meer een 24-uurs verzameling van urine voor analyse op de aanwezigheid van adrenaline en noradrenaline en diverse bloedonderzoeken kalium niveaus, aldosteron en renine activiteit, de aanwezigheid van overmatig mannelijke hormonen te controleren en ook om de niveaus van de vrouwelijke testen hormonen progesteron en oestradiol. Een lage dosis dexamethasone suppressie test wordt vaak ook uitgevoerd om te zien hoe goed het lichaam in staat is om haar cortisolsecretie beheersen. Afhankelijk van de omstandigheden kan de patiënt ook een röntgenfoto van de borstkas of een bijnier MRI-scan ondergaan.
Er is vooralsnog geen bewijs dat aan deze voorwaarde kan worden voorkomen, hetzij door dieet of veranderingen in levensstijl of door middel van preventieve medicatie.
Zodra een patiënt is gediagnosticeerd met de werking vorm van deze aandoening, worden ze verwezen voor chirurgie. Een adrenalectomie is een operatie om operatief verwijderen van de aangetaste bijnier, hetzij via standaard chirurgie of via een kijkoperatie. Om de mogelijkheid van bijnier kanker in de patiënt uit te sluiten, elke bijnier massa die is geïdentificeerd onzekere kenmerken op een MRI-scan, zoals het bewijs van degeneratie of bloeden, of een grootte van meer dan 3 cm hebben, zullen worden verwijderd in een adrenalectomie procedure . Deze operatie houdt geen groter risico voor de patiënt dan andere vormen van abdominale chirurgie, hoewel er enkele risico's die een narcose. Als de groei van de patiënt in de linker bijnier, bestaat de mogelijkheid dat de milt verwijderd moeten worden als deel van de operatie. Aangezien de milt is essentieel in het lichaam te beschermen tegen bepaalde bacteriële infecties kan de patiënt moet gevaccineerd voordat de procedure te beschermen tegen pneumokokken en meningokokken bacteriën. Als het adenoom functioneert niet, d.w.z. produceren geen hormonen en onder 3 cm dan zal de patiënt eenvoudig worden gecontroleerd via jaarlijkse scans zodat er geen groei of ontwikkeling van verdachte geassocieerde symptomen.
De meeste patiënten die zijn gediagnosticeerd met deze aandoening kunnen zich verheugen op een goede toekomst vooruitzichten, zolang hun adenoom functioneert niet. Als hun adenoom produceert steroïde hormonen, de vooruitzichten blijven uitstekend zolang de patiënt krijgt een vroege diagnose en tijdige behandeling.